ماجرای اسلام آوردن امیرالمومنین(ع) شاهد ایمان ابوطالب است
در بخش اول سخنان خود با اشاره به اهمیت منبع‌شناسی پیرامون شخصیت ابوطالب(ع) بیان داشت: «شرح نهج البلاغه» ابن ابی الحدید معتزلی از علمای اهل‌سنت قرن ششم، «الحجه علی الذاهب إلی تکفیر ابیطالب» اثر امام شمس الدین ابی علی الفخارابن معد الموسوی در قرن هفتم منابع قدیمی موضوع ما می‌باشند. غیر از دو منبع قرن ششم و هفتم، الغدیر علامه امینی و کتاب «ابوطالب و بنوه» اثر سید علیخان از منابع اصلی محسوب می شوند. به تعبیری می شود شبهای پیشاور را هم یکی از منابع قدیمی به حساب آورد.
پورطباطبایی در ادامه گفت: مسأله مهم دیگر، مسأله تبارشناسی جناب ابوطالب(ع) است. نام ایشان طبق بیشتر منابع «عبدِمناف» و طبق برخی نقل‌ها «عمران» و یا «شیبه» می‌باشد. ایشان سی و پنج سال پیش از رسول خدا(ع) به دنیا آمده است. محل تولد ایشان مکه بوده است. مادر ابوطالب، فاطمه بنت عمرو بن عائذ و پدر او عبدالمطلب که ۱۲۷ سال پیش از هجرت متولد شد.
وی درباره نقش مؤثر جناب عبدالمطلب درزندگی پیامبر(ص) و کفالت ابوطالب از ایشان یادآور شد: در وصیت عبدالمطلب به ابوطالب چنین آمده است؛ «ای عبد مناف! تو را از یتیمی که از پدرش جدا مانده سفارش میکنم. او در گهواره پدر را از دست داد و من برای او چنان دلسوز بودم همچون مادری دلسوز که فرزندش را تنگ در آغوش می کشد اکنون برای دفع سستی یا محکم ساختن پیوندی به تو از تمام پسرانم امیدوارترم.» دلیل این امیدواری آن بود که ابوطالب و عبدالله از یک مادر بودند.
عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن واکنش ابوطالب به اسلام آوردن فرزندانش را یکی دیگر از شواهد ایمان او دانست و تصریح کرد: ابوبکر شیرازی و ابن اثیر و ابو اسحاق نقل کرده‌اند که وحی خدا بر پیامبر(ص) فرود آمد و به نبوت برگزیده شد به مسجد الحرام آمد و نماز گزارد علی(ع) از کنار او گذشت. در آن زمان پسر نه ساله ای بود پیامبر(ص) فرمود به نزد من بیا و اظهار داشت من فرستاده ی خدا به ویژه بر تو و فرستاده عام بر مردم هستم پس در طرف راست من بایست و نماز به جای آور. علی(ع) فرمود: می روم و از پدرم اجازه خواهم گرفت پیامبر(ص) گفت برو و او به تو اجازه خواهد داد. علی برای کسب اجازه به سوی پدرش رفت ابوطالب گفت: پسرم می دانی که محمد(ص) همواره امین خدا بوده است به سوی او بشتاب و از او پیروی کن تا رشد و فلاح یابی. درباره اسلام آوردن جناب جعفر تصریحات مشابهب وجود دارد.
وی در پایان گفت: برخی از مورخین کلماتی به سخنان ابوطالب(ع) اضافه نمودند، مطالبی که رنگ و بوی جاهلی داشت و هدف این است تا فرضیه عدم ایمان ابوطالب به رسول الله(ص) را به اثبات برسانند.
 شاهد ایمان ابوطالب است){kind=link}